0 COMMENTS

यी कान मेरा कति चर्चराए
यी हातगोडा कति झम्झमाए
जागै बिताएँ कति रातलाई
जलेँ, जलाएँ कति आँतलाई !

न भोकमा स्वाद लिँदै अघाएँ
सखार लम्की कति चक्कराएँ
हतारमा हर्दम ताप बोकी
कुदेँ म घन्टीसित सास रोकी !

घोकेँ “ म राम्रो “ जुन पाठ मैले
राम्रो म ठानूँ कुन पाठ ऐले ?
निशान मेरो मन-ज्ञानचित्र
छ साथमा प्राप्त प्रमाणपत्र !

योद्धा महाभारतको बनेर
खटेर पारेँ रण वारपार
बिर्सिन्न मेरो प्रिय वर्णमाला
घोकी बनाएँ अब कण्ठमाला !!

(छन्द : उपजाति )
( सत्ताका किनाराहरू – कवितासंग्रह -२०७० बाट साभार )

प्रतिक्रिया दिनुहोस्

यो खबर पढेर तपाईलाई कस्तो महसुस भयो ?

प्रतिक्रिया दिनुहोस्

तपाईको ईमेल गोप्य राखिनेछ । आवश्यक फिल्डहरु* चिन्ह लगाइएका छन् ।